Om maar te beginnen met het belangrijkste nieuws: Vandaag ben ik geslaagd voor mijn PPL examen. Jippieeeeee! Werkelijk te gaaf voor woorden, dat ik vanaf nu zelfstandig (zonder instructeur en met passagiers) rond mag vliegen. Het kost een paar centen, maar dan heb je ook wat. Vaak is me het afgelopen jaar gevraagd wat het halen van het brevet zo ongeveer kost. Aangezien ik zelf ook wel benieuwd was, heb ik maar eens een administratie bijgehouden. De teller staat op € 13.944,-. Maar heftiger nog is de investering in tijd, die echt nodig is om het allemaal te halen. Theorielessen, praktijklessen, studeren, examens, vluchtvoorbereiding (kost ook veel tijd). Ik schat in dat ik qua tijd het afgelopen jaar zo'n 800 uur heb geïnvesteerd in wellicht de mooiste hobby die er bestaat. Het was de moeite waard.
Het zat vandaag mee met het weer. Het was zonnig, weinig wind, en er was alleen de nodige thermiek, wat het hoogte houden wat bemoeilijkte. We begonnen na de Romeo-departure met het navigatiegedeelte. Dat ging allemaal prima, ik zat maar een beetje naast de track en dat kon ik aardig corrigeren. Even verderop even vragen of ik de Control Zone (CTR) van Gilze-Rijen mocht kruisen, en dat was geen probleem. Dus op 1300 voet over Tilburg heen en op weg naar België. Kort na het kruisen van de CTR krijg ik de uitwijkopdracht naar Seppe. Dus even het potlood op de kaart leggen, koers schatten, de kist in die richting draaien, en daarna als er tijd is in alle rust even een lijn op de kaart zetten, de koers nauwkeuriger meten, en berekenen hoeveel tijd het kost om bij Seppe aan te komen.
Aldaar moet ik een aantal landingen maken, en die gingen best lekker. Na de landingen weer richting het Noorden vliegen, tijd voor het bovenwerk: steile bochten en diverse stalls. ook dat ging prima. Dus nog even een noodlanding, en ook die ging wel aardig, kwam goed voor het veld uit. Dus gas geven en weer klimmen. Terug naar Rotterdam, over de stad heen. Als laatste onderdeel vraagt Freek me nog een glide-in landing te maken, als we boven punt Papa zijn. We krijgen van de toren toestemming voor een rechterhand circuit RW06, dus ik draai richting overschie, en ter hoogte van de baandrempel trek ik op 1500 vt het gas dicht. Ik trim de kist af op een nette daalsnelheid van 70 kts, draai na Overschie naar rechts (base-leg). Freek maakt nog wat opmerkingen over dat hij denkt dat ik het niet ga halen, maar als ik naar final approach draai, mompelt hij 'hmmm...je kent deze kist beter dan ik', waarna ik hem kort na de drempel met een mooie landing neerzet. Ik ben tevreden en Freek ook. Teruggetaxiet naar de club, de kist teruggezet, en nog even een nabespreking gedaan. Uiteraard heeft hij een paar kleine puntjes, maar ik had niet anders verwacht. Daarna worden alle formulieren ingevuld, word ik door iedereen op de club gefeliciteerd, en begin ik zelf ook langzaam te realiseren dat ik nu echt klaar ben met mijn PPL-opleiding. Vanaf het moment dat ik mijn Bewijs van Bevoegdheid op zak heb (duurt nog ca. 2 weken), mag ik overal ter wereld vliegen op sportvliegtuigen, zolang die maar europees geregistreerd zijn.
Ik rijd snel nog even met alle documenten naar het gebouw van de Inspctie Verkeer en Waterstaat, om daar alle formulieren en mijn logboek te gaan inleveren, zodat ik zo snel mogelijk mijn brevet op zak heb, en lekker kan gaan vliegen.
Victor en Richard, bedankt voor de intensieve, maar erg goede en nuttige lessen. Ik hoop ooit nog eens in jullie voetsporen te kunnen treden, om anderen de kunst van het vliegen bij te brengen.
Quote:
Er is maar één manier om een klein fortuin te maken in de luchtvaart. En dat is door met een groot fortuin te beginnen.
woensdag 29 april 2009
dinsdag 28 april 2009
PPL Examen... deel 1
Het weer speelt me de laatste tijd wel parten: 3 pogingen om de Grote Driehoek te kunnen vliegen, 2x aan de slag om de PLT volledig af te werken, en dan vandaag een effen grijs wolkendek met een heel vervelend sloom front, dat maar blijft hangen en maar niet wil leegregenen. En dat tijdens mijn examen.
Vanmorgen toch maar naar de club gegaan en de voorbereiding gedaan, met het eeuwige optimisme dat het vast wel beter zou worden in de loop van de dag. Voorbereiding voor een examen duurt wel even, want het is het afwerken van een hele checklist aan opzoekwerk en berekeningen.
Daarna de nodige onderwerpen de revue laten passeren over regels, kaart, NOTAM's, brandstof, olie, motor, procedures, enzovoort, en toen vond Freek het wel best. Voorbereiding akkoord. Snel maar naar het weer gekeken, en dit zou hem niet gaan worden. Het regent, de wolken zitten laag, en de voorspellingen voor de rest van de dag zijn dito. Maar een nieuwe datum prikken en zien of dat op korte termijn kan, voor het daadwerkelijke vliegwerk. Jammer, maar morgen een nieuwe poging om het vliegend gedeelte af te ronden. Ookhet examen dus in 2 gedeelten. Ik hou je op de hoogte.
Vanmorgen toch maar naar de club gegaan en de voorbereiding gedaan, met het eeuwige optimisme dat het vast wel beter zou worden in de loop van de dag. Voorbereiding voor een examen duurt wel even, want het is het afwerken van een hele checklist aan opzoekwerk en berekeningen.
- Weersverwachtingen
- NOTAM's (waarschuwingen en meldingen aan piloten)
- Start- en landingsafstanden berekenen
- Gewichtsberekening
- Veldinformatie uitzoeken
- Navigatieplan
- Vluchtplan
- etc.
Daarna de nodige onderwerpen de revue laten passeren over regels, kaart, NOTAM's, brandstof, olie, motor, procedures, enzovoort, en toen vond Freek het wel best. Voorbereiding akkoord. Snel maar naar het weer gekeken, en dit zou hem niet gaan worden. Het regent, de wolken zitten laag, en de voorspellingen voor de rest van de dag zijn dito. Maar een nieuwe datum prikken en zien of dat op korte termijn kan, voor het daadwerkelijke vliegwerk. Jammer, maar morgen een nieuwe poging om het vliegend gedeelte af te ronden. Ookhet examen dus in 2 gedeelten. Ik hou je op de hoogte.
maandag 13 april 2009
PLT revisited
Vandaag zoals gezegd het vervolg van de PLT. Met Victor afgesproken dat hij vooral erg kritisch zou zijn en de lat hoog zou leggen.
Het was vandaag aanmerkelijk beter weer, al was het nog erg heiig toen ik op de club aankwam. Maar de zon kon eral aardig door komen, dus het zicht werd snel beter.
We zouden de vlucht beginnen met een stuk navigatie, en zo gezegd, zo gedaan. Na het opstijgen draai ik naar het oosten voor een Mike departure. Vanaf Mike loopt de vlucht richting de brug bij Gorinchem. Het zicht is nog niet optimaal, en dat is eigenlijk wel goed voor een navigatievlucht. Anders kun je je punten al van kilometers afstand zien liggen. Maar ook met wat minder zicht kom ik netjes bij de brug uit. Daar draai ik richting de Moerdijkbrug, en krijg al snel van Victor de opdracht om uit te wijken naar Seppe. Niet geheel onverwacht, maar dat betekent wel dat je op de gok een koers moet gaan inschatten. Ik roep koers 220, en dat was heel aardig gegokt. Ik teken ook nog even een lijn op de kaart naar Seppe, zodat ik wat beter de herkennignspunten kan controleren tijdens de uitwijkvlucht. Maar ja, dan moet ik wel de juiste koers aanhouden. En dat ging lang goed, maar op een gegeven moment liet ik hem toch even verlopen. Slordig, en daardoor kwam ik iets zuidelijker, boven Etten-Leur uit. Maar van daaraf wist ik dan wel weer feilloos het veld te vinden. Kortom, ik ben eigenlijk heel netjes naar Seppe gevlogen, en daar hebben we vervolgens wat landingen gedaan.
Landingen blijven toch het moeilijkste van de hele vlucht. De wind is altijd anders, Seppe is een lastig veld met allerlei turbulentie, maar ook dan moet je het gewoon goed kunnen. Eerst een gewone landing, die ging redelijk. Daarna een precision landing, die ging niet lekker. Ik heb altijd moeite met die precision landings. Het aanvliegen is anders (iets lager), en ook het motorvermogen. Dus die doen we nog een keer, en daarna nog een flapless landing. De laatste 2 gaan weer prima, en we besluiten naar Rotterdam terug te gaan. Onderweg doen we nog wat noodlandingsoefeningen (erg belangrijk) en laat ik het toestel in een beginnende spiral dive vallen (vanuit een steile bocht), en die moet ik vervolgens herstellen. Dat gaat ook heel aardig, en het is werkelijk opvallend hoe snel de snelheid oploopt en hoeveel hoogte je verliest. Belangrijk dus om het snel te onderkennen en te herstellen. Daarna nog even een paar oefeningen op instrumentvliegen, en dan terug naar Rotterdam. De terugweg gaat ook prima en soepel, en het zicht is intussen nog flink opgelopen. Dus vliegend boven Rotterdam is er weer even tijd om te genieten. Victor vraagt een direct final 24 aan, en die krijgen we, dus we mogen rechtstreeks naar de baan vliegen. Verzoek om ook hier nog een precision landing te doen op de baandrempel (yep, gelukt) en daarna doen we nog even een doorstart en een tweede landing (ook gelukt). We taxiën terug voor de debriefing.
Paar puntjes nog die ik moet aanscherpen, waarbij het oefenen van de precision landing het belangrijkst is. Victor vindt een les niet meer nodig, maar adviseert me wel nog even een keer naar Seppe te gaan, vóór het examen. Gaan we doen.
Klik hier voor het Google Earth .kml bestand met de gevlogen track.
Qoute:
There's nothing as worthless as the sky above you, the runway behind you and gas left in the bowser.
Het was vandaag aanmerkelijk beter weer, al was het nog erg heiig toen ik op de club aankwam. Maar de zon kon eral aardig door komen, dus het zicht werd snel beter.
We zouden de vlucht beginnen met een stuk navigatie, en zo gezegd, zo gedaan. Na het opstijgen draai ik naar het oosten voor een Mike departure. Vanaf Mike loopt de vlucht richting de brug bij Gorinchem. Het zicht is nog niet optimaal, en dat is eigenlijk wel goed voor een navigatievlucht. Anders kun je je punten al van kilometers afstand zien liggen. Maar ook met wat minder zicht kom ik netjes bij de brug uit. Daar draai ik richting de Moerdijkbrug, en krijg al snel van Victor de opdracht om uit te wijken naar Seppe. Niet geheel onverwacht, maar dat betekent wel dat je op de gok een koers moet gaan inschatten. Ik roep koers 220, en dat was heel aardig gegokt. Ik teken ook nog even een lijn op de kaart naar Seppe, zodat ik wat beter de herkennignspunten kan controleren tijdens de uitwijkvlucht. Maar ja, dan moet ik wel de juiste koers aanhouden. En dat ging lang goed, maar op een gegeven moment liet ik hem toch even verlopen. Slordig, en daardoor kwam ik iets zuidelijker, boven Etten-Leur uit. Maar van daaraf wist ik dan wel weer feilloos het veld te vinden. Kortom, ik ben eigenlijk heel netjes naar Seppe gevlogen, en daar hebben we vervolgens wat landingen gedaan.
De gevlogen track vandaag
Landingen blijven toch het moeilijkste van de hele vlucht. De wind is altijd anders, Seppe is een lastig veld met allerlei turbulentie, maar ook dan moet je het gewoon goed kunnen. Eerst een gewone landing, die ging redelijk. Daarna een precision landing, die ging niet lekker. Ik heb altijd moeite met die precision landings. Het aanvliegen is anders (iets lager), en ook het motorvermogen. Dus die doen we nog een keer, en daarna nog een flapless landing. De laatste 2 gaan weer prima, en we besluiten naar Rotterdam terug te gaan. Onderweg doen we nog wat noodlandingsoefeningen (erg belangrijk) en laat ik het toestel in een beginnende spiral dive vallen (vanuit een steile bocht), en die moet ik vervolgens herstellen. Dat gaat ook heel aardig, en het is werkelijk opvallend hoe snel de snelheid oploopt en hoeveel hoogte je verliest. Belangrijk dus om het snel te onderkennen en te herstellen. Daarna nog even een paar oefeningen op instrumentvliegen, en dan terug naar Rotterdam. De terugweg gaat ook prima en soepel, en het zicht is intussen nog flink opgelopen. Dus vliegend boven Rotterdam is er weer even tijd om te genieten. Victor vraagt een direct final 24 aan, en die krijgen we, dus we mogen rechtstreeks naar de baan vliegen. Verzoek om ook hier nog een precision landing te doen op de baandrempel (yep, gelukt) en daarna doen we nog even een doorstart en een tweede landing (ook gelukt). We taxiën terug voor de debriefing.
Paar puntjes nog die ik moet aanscherpen, waarbij het oefenen van de precision landing het belangrijkst is. Victor vindt een les niet meer nodig, maar adviseert me wel nog even een keer naar Seppe te gaan, vóór het examen. Gaan we doen.
Klik hier voor het Google Earth .kml bestand met de gevlogen track.
Qoute:
There's nothing as worthless as the sky above you, the runway behind you and gas left in the bowser.
woensdag 8 april 2009
Pre License Test in minimal conditions
Vandaag staat mijn Pre License Test (PLT) gepland. Dit is een proefexamen, om te zien of je echt klaar bent voor het examen, en ook om de mensen in opleiding een keer echt door een volledig examen heen te voeren, inclusief alle voorbereidingen, en onder examendruk. Dus ik ben al 2 dagen bezig met de voorbereidingen, navigatieplannen uitzetten voor een vlucht naar Kortrijk, de belangrijkste theorie nog eens doornemen, en het vliegtuighandboek nog even van voor tot achter doorspitten.
Om half elf met Nicole afgesproken, maar ik was zel fal rond 9.00 uur op de club. Snel alle actuele zaken (weer, NOTAM's, brandstof, navplan) maken en opzoeken, en daar heb je al snel 1,5 uur voor nodig. En inderdaad was ik de laatste NOTAM's aan het doorlezen, toen Nicole binnenkwam. Het weer was echt prut, en het leek erop dat het ook niet echt beter zou gaan worden. Ja wel later in de middag, maar we zaten nu midden in een frontpassage. Afijn, eerst maar het doornemen van alle voorbereiding. Nicole stelde echt allerlei vragen, over het veld van bestemming, over de route, het aanvliegen bij het veld, of er een restaurant is (erg belangijk na een flinke vlucht). Daarna de nodige vragen over de kaart, het vliegtuig, het gemaakte navigatieplan, brandstof- en gewichtberekeningen, en wat verder ter tafel komt. Nicole gelooft het na 50 minuten wel en we kijken of het weer al verbetert. Het zal sowieso geen volledig examen kunnen worden, maar we schatten in dat we toch nog even weg kunnen. Naar het westen zullen we wel achter het front komen, en zal het wel beter zijn.....dachten we toen nog. Inmiddels regende het een beetje, en de wind was stevig (190/20 kts en bovenwind zelfs 35 kts). Erg heftig dus.Afijn, naar de PH-CBF, die stond mooi op het platform voor de club, dus het was niet ver lopen in de regen. Na de checks rijden we naar de baan, doen de run-up checks en mogen vertrekken in special-VFR naar Hoek van Holland. Nou, hoger dan 700vt zijn we niet geweest, omdat daar de wolken al zaten. Het was door we vlagerige wind ook nogal heftig vliegen, maar het lukte me tenminste om op ongeveer gelijke hoogte de Hotel-departure af te vliegen. Bij Hoek van Holland even een steile bocht gedaan, even een stuk slow-flight en een approach-to-stall en toen hebben we maar besloten terug te keren. Op naar een heerlijke stevige crosswind-landing, want natuurlijk stond de wind ook nog eens zeer verkeerd. Nou, die landing was redelijk, maar niet top, en ik was vooral heel blij dat we weer beneden waren. 30 minuten vliegen, maar ik was doodmoe van de concentratie en het harde werken.
Nicole was echter wel zeer tevreden, en gaf aan dat ik de verplichte oefeningen van de PLT op korte termijn maar moest afmaken met mijn eigen instructeur. Op zich ongebruikelijk, maar het geeft wel vertrouwen. Dus ik hebmeteen maar een blok ingepland met Victor, in de hoop op beter weer. Tweede Paasdag in de rebound.....
Quote:
Every landing you can walk away from is a good one.
But a great landing is one where you can use the airplane again.
Om half elf met Nicole afgesproken, maar ik was zel fal rond 9.00 uur op de club. Snel alle actuele zaken (weer, NOTAM's, brandstof, navplan) maken en opzoeken, en daar heb je al snel 1,5 uur voor nodig. En inderdaad was ik de laatste NOTAM's aan het doorlezen, toen Nicole binnenkwam. Het weer was echt prut, en het leek erop dat het ook niet echt beter zou gaan worden. Ja wel later in de middag, maar we zaten nu midden in een frontpassage. Afijn, eerst maar het doornemen van alle voorbereiding. Nicole stelde echt allerlei vragen, over het veld van bestemming, over de route, het aanvliegen bij het veld, of er een restaurant is (erg belangijk na een flinke vlucht). Daarna de nodige vragen over de kaart, het vliegtuig, het gemaakte navigatieplan, brandstof- en gewichtberekeningen, en wat verder ter tafel komt. Nicole gelooft het na 50 minuten wel en we kijken of het weer al verbetert. Het zal sowieso geen volledig examen kunnen worden, maar we schatten in dat we toch nog even weg kunnen. Naar het westen zullen we wel achter het front komen, en zal het wel beter zijn.....dachten we toen nog. Inmiddels regende het een beetje, en de wind was stevig (190/20 kts en bovenwind zelfs 35 kts). Erg heftig dus.Afijn, naar de PH-CBF, die stond mooi op het platform voor de club, dus het was niet ver lopen in de regen. Na de checks rijden we naar de baan, doen de run-up checks en mogen vertrekken in special-VFR naar Hoek van Holland. Nou, hoger dan 700vt zijn we niet geweest, omdat daar de wolken al zaten. Het was door we vlagerige wind ook nogal heftig vliegen, maar het lukte me tenminste om op ongeveer gelijke hoogte de Hotel-departure af te vliegen. Bij Hoek van Holland even een steile bocht gedaan, even een stuk slow-flight en een approach-to-stall en toen hebben we maar besloten terug te keren. Op naar een heerlijke stevige crosswind-landing, want natuurlijk stond de wind ook nog eens zeer verkeerd. Nou, die landing was redelijk, maar niet top, en ik was vooral heel blij dat we weer beneden waren. 30 minuten vliegen, maar ik was doodmoe van de concentratie en het harde werken.
Nicole was echter wel zeer tevreden, en gaf aan dat ik de verplichte oefeningen van de PLT op korte termijn maar moest afmaken met mijn eigen instructeur. Op zich ongebruikelijk, maar het geeft wel vertrouwen. Dus ik hebmeteen maar een blok ingepland met Victor, in de hoop op beter weer. Tweede Paasdag in de rebound.....
Quote:
Every landing you can walk away from is a good one.
But a great landing is one where you can use the airplane again.
donderdag 2 april 2009
Oefensolootje
Nog even wat zaken oefenen, voordat ik mijn PLT (Pre License Test) heb. Ik wil nog even wat landingen gaan oefenen, wat stalls en steile bochten. En dus besluit ik vandaag even naar de club te gaan en te kijken of ik een instructeur bereid kan vinden een soloverklaring te tekenen. Dat lukt en een half uurtje later ben ik op weg. De weg naar Seppe kan ik inmiddels wel dromen, maar met het matige zicht van dit moment is het toch nog knap lastig. 6km zicht is toch wel wat weinig, als het heiig is. Maar al snel komt Oudenboch in zicht en daarna Seppe. Ik meld me over de radio, en draai netjes het circuit in. Dit is de eerste keer dat ik baan 07 heb, dus ik vlieg nu het circuit in de andere richting. Van de 5 landingen die ik doe, gaan er 3 erg strak, 1 netjes maar kon beter, en 1 was echt matig. Maar goed, het kan niet altijd feest zijn, al zou dat eigenlijk wel moeten.
Op de terugweg draai ik nog wat steile bochten en doe 1 approach to stall, maar de klok tikt verder en ik moet echt terug naar Rotterdam. De landing op Rotterdam gaat prima, en al snel sta ik weer bij de club. Toch lekker, zo'n spontaan tussendoortje!
Quote:
"You know when your gear is up and locked, when it takes full throttle to taxi to the gate".
Op de terugweg draai ik nog wat steile bochten en doe 1 approach to stall, maar de klok tikt verder en ik moet echt terug naar Rotterdam. De landing op Rotterdam gaat prima, en al snel sta ik weer bij de club. Toch lekker, zo'n spontaan tussendoortje!
Quote:
"You know when your gear is up and locked, when it takes full throttle to taxi to the gate".
Abonneren op:
Posts (Atom)
