PLT revisited

Vandaag zoals gezegd het vervolg van de PLT. Met Victor afgesproken dat hij vooral erg kritisch zou zijn en de lat hoog zou leggen.
Het was vandaag aanmerkelijk beter weer, al was het nog erg heiig toen ik op de club aankwam. Maar de zon kon eral aardig door komen, dus het zicht werd snel beter.
We zouden de vlucht beginnen met een stuk navigatie, en zo gezegd, zo gedaan. Na het opstijgen draai ik naar het oosten voor een Mike departure. Vanaf Mike loopt de vlucht richting de brug bij Gorinchem. Het zicht is nog niet optimaal, en dat is eigenlijk wel goed voor een navigatievlucht. Anders kun je je punten al van kilometers afstand zien liggen. Maar ook met wat minder zicht kom ik netjes bij de brug uit. Daar draai ik richting de Moerdijkbrug, en krijg al snel van Victor de opdracht om uit te wijken naar Seppe. Niet geheel onverwacht, maar dat betekent wel dat je op de gok een koers moet gaan inschatten. Ik roep koers 220, en dat was heel aardig gegokt. Ik teken ook nog even een lijn op de kaart naar Seppe, zodat ik wat beter de herkennignspunten kan controleren tijdens de uitwijkvlucht. Maar ja, dan moet ik wel de juiste koers aanhouden. En dat ging lang goed, maar op een gegeven moment liet ik hem toch even verlopen. Slordig, en daardoor kwam ik iets zuidelijker, boven Etten-Leur uit. Maar van daaraf wist ik dan wel weer feilloos het veld te vinden. Kortom, ik ben eigenlijk heel netjes naar Seppe gevlogen, en daar hebben we vervolgens wat landingen gedaan.

De gevlogen track vandaag

Landingen blijven toch het moeilijkste van de hele vlucht. De wind is altijd anders, Seppe is een lastig veld met allerlei turbulentie, maar ook dan moet je het gewoon goed kunnen. Eerst een gewone landing, die ging redelijk. Daarna een precision landing, die ging niet lekker. Ik heb altijd moeite met die precision landings. Het aanvliegen is anders (iets lager), en ook het motorvermogen. Dus die doen we nog een keer, en daarna nog een flapless landing. De laatste 2 gaan weer prima, en we besluiten naar Rotterdam terug te gaan. Onderweg doen we nog wat noodlandingsoefeningen (erg belangrijk) en laat ik het toestel in een beginnende spiral dive vallen (vanuit een steile bocht), en die moet ik vervolgens herstellen. Dat gaat ook heel aardig, en het is werkelijk opvallend hoe snel de snelheid oploopt en hoeveel hoogte je verliest. Belangrijk dus om het snel te onderkennen en te herstellen. Daarna nog even een paar oefeningen op instrumentvliegen, en dan terug naar Rotterdam. De terugweg gaat ook prima en soepel, en het zicht is intussen nog flink opgelopen. Dus vliegend boven Rotterdam is er weer even tijd om te genieten. Victor vraagt een direct final 24 aan, en die krijgen we, dus we mogen rechtstreeks naar de baan vliegen. Verzoek om ook hier nog een precision landing te doen op de baandrempel (yep, gelukt) en daarna doen we nog even een doorstart en een tweede landing (ook gelukt). We taxiën terug voor de debriefing.
Paar puntjes nog die ik moet aanscherpen, waarbij het oefenen van de precision landing het belangrijkst is. Victor vindt een les niet meer nodig, maar adviseert me wel nog even een keer naar Seppe te gaan, vóór het examen. Gaan we doen.

Klik hier voor het Google Earth .kml bestand met de gevlogen track.

Qoute:
There's nothing as worthless as the sky above you, the runway behind you and gas left in the bowser.