Les 15: Dipje van de bovenste plank

Met de gebruikelijke opgewektheid vandaag naar de vliegclub gereden, voor eerst een lesblok en daarna een eerste solo rond de CTR van Rotterdam. Vliegplan ingediend, daarna naar het toestel, de checks gedaan en een startup aangevraagd. Nou, dat liep al niet zo soepel als de voorgaande keren. Maar goed, een goede takeoff gedaan, richting Dordrecht gevlogen, en daar boven de waarden wat stall-oefeningen gedaan. Die gingen eigenlijk wel lekker. Het zicht was niet heel erg top, dus de horizon was wat slecht te zien. En dan merk je pas goed hoe je daarvan afhankelijk bent. Dus af en toe maar een blik op de kunstmatige horizon, want die heb je dan hard nodig.

De gevlogen route van vandaag (klik hier voor de Google Earth .kml)

Boven Schoonhoven een paar steile bochten gedraaid, waarvan de eerste niet helemaal lekker ging, maar de 2e en 3e wel goed. Van daaruit naar het laagvlieggebied voor een aantal noodlandingsoefeningen. Dat was wel lang geleden, dus het moest er weer eens van komen. Nou, daar bakte ik werkelijk niet veel van. Ik zocht een weiland te dichtbij uit, bleef te dicht bij het veld en kwam dus iedere keer veel te hoog binnen. En dan ga je het echt niet halen. Daarna nog een voorzorgslanding (dus eerst een low pass maken om het veld te inspecteren), en die ging wel beter, maar ook nog niet optimaal.
Tijd om terug te gaan naar Rotterdam, en ook nu liep de radiotechniek weer allesbehalve soepel. De Mike-arrival ging wel netjes, maar eenmaal bij het veld, maakte ik ook hier weer de fout niet goed in het circuit te zitten, te dicht bij de baan en te weinig door te vliegen op downwind. Tsja, en dan is het niet vreemd dat je waardeloos uitkomt voor de baan. En las laatste dan ook maar weer eens te lage snelheid en een veel te hoog ingezette flare, waardoor de landing ook nogal ruw was. Sorry voor het opgekrulde asfalt!

Nee, dit was echt een les onder de maat. Victor en ik beiden ontevreden, maar we hebben elkaar beloofd dat we dit de volgende keer beter gaan doen. Maar goed, ik troost me met de gedachte dat iedereen in z'n opleiding wel 1 of 2 keer een dip(je) heeft.

De solo heb ik maar even uitgesteld, want naast het feit dat het vandaag gewoon niet lekker ging, waren er ook weer allerlei radio-problemen (radio-piraat), waardoor de toren toch al zenuwachtig was. Die vlucht komt ook nog wel.

Veiligheid boven alles

Vandaag, na mijn eerste theorie examens, had ik erg veel zin in in een stevige vlucht. Het weer was werkelijk perfect met een hogedrukgebied boven Nederland en een strak blauwe en zonnige hemel. Aangekomen bij het vliegtuig de gebruikelijke walk-around gedaan, en even nauwkeurig de aandacht gegeven aan de rolroeren, omdat de vorige vlieger/instructeur aangaf wat ze wat piepten en stroef liepen. En inderdaad constateerden wij dat ook. We hebben wel een kwartier gewikt en gewogen, nog een andere instructeur (die ook examinator is) erbij gehaald, en uiteindelijk maar besloten om niet te gaan vliegen. Veiligheid boven alles, en hoewel de kans minimaal is dat er iets mis zou gaan, wilden we het risico niet nemen. (Maandag bleek dat er niets aan de hand was, nadat er een monteur naar had gekeken).
Geen vlucht dus deze dag, want werkelijk alle kisten waren weg. Helaas!

De eerste theorie is binnen!

Zo, vandaag weer een stapje verder. Vanmiddag gemeld in Utrecht bij het CBR (ja, voor wie het niet weet: daar moet je ook zijn voor je theorie luchtvaart examens). In de planning stonden 3 vakken: Meteorology, Communications en Human Performance & Limitations. Dus 2,5 uur zweten op allerlei lastig geformuleerde vragen. Maar goed, het resultaat mag er wezen, niet voor niets de laatste weken zo gestudeerd. Volgens de lijsten met voorlopige antwoorden heb ik alle 3 de vakken gehaald. 'Three down, four to go....'.

Zaterdag als beloning maar weer eens een dubbel blok les. Ik kijk er al naar uit.

Les 14: Strakke vlucht

Eigenlijk zou ik zondag vliegen, maar omdat het weer helemaal prut was, heb ik in overleg met Victor de les verplaatst naar de maandag. En dat zou mooi aansluiten op de theorieles over vliegtuigen, motoren en instrumenten (oftewel 'aircraft general knowledge & principles of flight', een hele mond vol). Ook vandaag stond er weer een navigatievlucht op het programma (met natuurlijk een onverwachte uitwijk). Vandaag maar eens vertrokken richting Hilversum, en daarna richting Midden-Zeeland.

De hele week was er op Zestienhoven al de grootste zeppelin ter wereld rondjes aan het maken boven Rotterdam, en zo ook deze avond. Dus na het vertrek van RW24, draaiend richting Mike, zijn we maar wat hoger gaan vliegen, en gingen zo pal bovenlangs die grote witte sigaar. Wel een heel mooi gezicht, zo vlak boven die zeppelin te vliegen.

Afijn, in een strakke vlucht vanaf Mike naar vliegveld Hilversum, alwaar we een rondje boven het veld hebben gedraaid. Daarna hebben we koers terug gezet richting Midden-Zeeland. Het was weer een heerlijke dag, met een goed zicht, wat Victor wel jammer vond, want minder zicht is een grotere uitdaging voor het navigeren. Aankomende in de buurt van Rotterdam (Romeo) was het even goed uitkijken voor in- en uitgaand verkeer, want dit is juist zo'n druk punt. Gelukkig was het een rustige avond en konden we ongehinderd oversteken.

Boven het Haringvliet kreeg ik de opdracht uit te wijken naar Seppe. Kaart gepakt, potlood in de hand, en dan maar proberen een richting te bepalen. Dat ging heel aardig, maar ik moest onderweg nog wel wat bijsturen naar rechts. Nu weet ik toevallig (veel Flight Simulator gedaan) dat er bij Seppe een fabriek staat met een opvallende schoorsteen, dus toen ik die in de gaten had, wist ik dat ik in de buurt was. Ik maar zoeken en zoeken. Op een gegeven moment zei Victor dat ik maar eens beneden me moest kijken, en ja, ik zat dus pal boven het veld. Ik denk dat die uitwijkopdracht wel geslaagd was.
Vervolgens hebben we nog even op 1500vt het circuit van Seppe verkend, en toen op weg terug naar Rotterdam. Dat was ook wel nodig, want over 25 minuten zou mijn theorieles gaan beginnen. Daarom zijn we maar even in een rechte lijn naar oud-Beijerland gevlogen, om vanaf daar een 'direct over the city' te maken. Victor vroeg nog even een directe approach aan naar baan 24 en dat werd toegestaan. Dus draaien naar downwind, indraaien naar base en uiteindelijk naar final. Ik zat lekker in het circuit, snelheid en hoogte waren goed, en ik was goed uitgetrimd. Het aanvliegen op final ging ook erg lekker, met een goede neusstand en een constant glijpad naar het midden van de baan. En eindelijk ging het afronden en flaren nu erg netjes, dus ik heb hem heel netjes zacht op het asfalt gezet. Daarna neusje naar beneden, uitrollen, en rap naar de club taxiën, waar Rob vast al op me zat te wachten voor de les. Die landing, zo relaxt en netjes, was een hele kick. Een heerlijke vlucht!!!!!

De gevlogen route

En voor de Google Earth fanaten: De link naar het .kml bestand van deze vlucht