Vandaag vlieg ik ook voor het eerst op een Cessna 152. Ik heb besloten om maar over te stappen, want de beide diesel-Robins staan aan de grond wegens de noodlanding van vorige week, en de andere Robins waren in onderhoud of weg. En omdat de Robins allemaal erg druk bezet zijn, moeten ze ruim van tevoren geboekt worden. Op de vele Cessna's is dat niet zo nodig, er is er altijd wel 1. Vandaag was dat de PH-HGO, een oud beestje, maar prima onderhouden. Mijn oom heeft er vroeger nog op gevlogen.
Dit was dus wel even wennen. Alles zit ergens anders in het toestel,. sommige knopjes zijn nieuw. En last but not least: Het vliegt best wel anders. Goed, op pad dan maar.
Afijn...de hele week zitten oefenen op de Radiotelefonie, maar als puntje bij paaltje komt, wil het weer even niet lukken. Toch nog maar beter oefenen, want ik wil de basics echt binnen 2 weken goed onder de knie hebben en zelfstandig kunnen uitvoeren.
Na de start richting Mike (Moordrecht) gevlogen, en van de toren ineens een aantal vragen gekregen over 2 heteluchtbalonnen die boven Waddinxveen zweefden. 1 van de 2 leek namelijk nogal hoog te zitten (boven 1500vt in het naderingsebied van Schiphol) en dat was niet echt de bedoeling. We zijn niet meer omgevlogen om de registratie te gaan bekijken, maar inmiddels begon de navigatievlucht wel meteen off-track. Het eerste gedeelte was nogal bijsturen, maar na enige tijd doemde Veenendaal op. Daar gekeerd naar het 2e been, op naar de Drunense Duinen. Het was onwijs helder met veel zicht en Victor vond dat maar niets, want dat maakte de navigatie veel te gemakkelijk. Maar dat werd royaal gecompenseerd door de laagstaande zon tijdens het 3e been, terug naar Rotterdam. Met de laagstaande zon in je gezicht zie je bijzonder weinig, kan ik je vertellen. Been 2 en 3 heb ik goed op kompas gevlogen, en dat ging eigenlijk prima. Afijn, laat nu net de route van het 3e been recht over het laagvlieggebied lopen: Je raadt het al...noodlandingsoefening. Aangezien we recht tegen de wind in vlogen, heb ik ervoor gekozen om een veld recht vooruit te kiezen. Ik kwam overigens prima uit, maar ik had toch beter op een andere manier mijn keuze kunnen maken. Afijn, van de week nog maar eens goed de drill van checks doornemen, want die zit er nog niet goed in. (Zoals zoveel dingen nog wat moeten inslijten).
Daarna maar weer doorgestegen naar 1000vt en op naar Mike voor de arrival. Dit keer wel zelf de radio gedaan en dat ging nu prima. We kregen een direct approach RW24 aangeboden (scheelt weer omvliegen), en over de radio hoorden we dat een ander toestel een direct RW06 kreeg. Huh? Toren een beetje in de war? Afijn, blijkbaar zat die kist nog een stukje weg, want we zagen hem niet en hadden dus alle ruimte. Nou, en toen bleek dus duidelijk dat een Cessna echt een ander toestel is. Hoe eenvoudig het vliegen ging, des te lastiger was de landing. Ik kwam veel te hoog op final binnen, en we moesten nog flink duwen om naar beneden te gaan. Full flaps, gas eraf, dat doet het wel. En wederom te hoog de flare ingezet, zodat we toch nog het asfalt wat opgekruld hebben van een ruwe landing. Volgende week maar even goed oefenen met Touch & Go's om de Cessna's goed te leren kennen. En weer kwam er een eind aan een leuke vlucht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten