Les 4: Gratis landingen oefenen in een weiland

Er is geen betere dag dan vrijdag de 13e om eens aan het oefenen te slaan met noodlandingen en voorzorgslandingen. Zo vond mijn instructeur dan. Eerst maar eens een goede briefing met de nodige uitleg, en daarna op naar de kist. Voor het eerst kwam de wind uit het westen, en dat betekent dat je een heel eind moet taxiën om op te stijgen van runway 24. Dus eerst maar even een stukje tuffen dan. De start verliep goed, alleen had ik 'm wat eerder van de baan mogen tillen. De velden zijn niet allemaal zo lang als in Rotterdam... Aandachtspuntje voor de volgende keer dan maar.
Ik had mij voorgenomen om nu wat strakker op hoogte te blijven, omdat dat de vorige lessen niet altijd even goed lukte. Nou, tijdens de Mike departure kreeg ik meteen al de terugkoppeling dat ik beter daadwerkelijk op hoogte kon blijven (1500 voet), dan het me alleen maar voornemen (zwalkend tussen 1350 en 1600 voet). Afijn, straks terug dan maar proberen, het blijft toch lastig.

Punt Mike ligt boven Moordrecht, daar eindigt het controlegebied van Rotterdam, en meteen daarnaast (onder Gouda) ligt het speciaal aangewezen laagvlieggebied, waar tot 100 voet gedaald mag worden. In dit gebied worden noodlandingen en voorzorgslandingen geoefend. Afijn, theorie nog een keer doorgenomen en stap voor stap een noodlanding geoefend. Tsja, veel ervaring met landingen heb ik nog niet, de meest recente was meer een snoekduik naar beneden (zie les 3), dus ik zat er niet echt met zelfvertrouwen in. Het is echt lastig om aan te voelen met welke hoek je goed naar beneden komt en hoeveel flaps je nodig hebt. In tegenstelling tot voorzorgslandingen heb je bij noodlandingen eenvoudigweg geen motor, dus je kunt niet even gas bij geven als je wat te laag zit. Maar het is natuurlijk wel van levensbelang om deze drill goed te kennen. De voorzorgslandingen, die we daarna deden, gingen al een stuk beter. Ik begin ook wel steeds meer het gevoel te krijgen voor voor het vliegtuig.
Na 40 minuten op en neer gefladderd te hebben, besloten we maar weer naar boven te gaan, krijgen de koeien in de wei ook weer even rust. Dat waren een aantal goedkope bijna-Touch & Go's, met dank aan de Goudse boeren. Eenmaal weer op hoogte toevallig over mijn ouderlijk huis gevlogen en nog wat vlakke bochten gedaan. En ook daar nog steeds de neiging om bij een linkerbocht te zakken en een rechterbocht te klimmen. Oefening baart kunst, mag ik hopen. Inmiddels waren we in de richting van Dordrecht gevlogen en daar pakten we de richting van Romeo arrival (Ridderkerk). Vliegend vanaf Romeo naar het vliegveld terug lukt het me heel aardig om rond de 1500 voet te blijven. In feite gewoon een kwestie van goed aftrimmen en geconcentreerd blijven vliegen.
We krijgen de mogelijkheid van een directe approach RW24, via het VOR-baken van Rotterdam. Eigenlijk gind dit wel lekker, ik zat goed in het glijpad, wist de crosswind goed te compenseren en kwam mooi boven de baan uit. Op verzoek van de instructeur heb ik hem op het midden van de baan neergezet (er was wel wat gas extra nodig om te blijven zweven), en we zakten heel mooi op de baan. Zo gaven we ook wat ruimte voor de kist die redelijk kort achter ons zat.
Wederom teruggetaxiet naar de vliegclub, toestellen binnen gezet en onder het genot van een biertje de debriefing gedaan. Volgens de instructeur gaat het eigenlijk allemaal heel erg goed en heb ik er behoorlijk gevoel over. Nou ja, het begint allemaal een beetje te wennen, maar ikzelf ben nog allerminst tevreden. Maar wat wil je: Ik zit nu op 4 uur ervaring, en er moeten nog minstens 41 uur bij alvorens ik op mag voor het examen. Ik heb dus nog wel even de tijd.

Zestienhoven tower

Daarna nog even samen naar de verkeerstoren gelopen en daar even een bakkie gedaan. Erg gaaf om vanuit de toren het veld te kunnen overzien, en de verkeersleiders te ontmoeten, die je normaal gesproken alleen over de radio hoort.
En laten nou net vandaag mijn ouders vanaf Rotterdam op vakantie gaan. De Transavia-737 stond nog op het platform en kreeg snel daarna clearance for takeoff. Uniek om je ouders 'uit te zwaaien' vanuit de toren. Als ik dat toch nog eens op Schiphol kon....

Ik merk dat ik na de lessen behoorlijk moe ben van dat uurtje concentratie bij het vliegen. Het is echt onwijs leuk, maar ook heel erg intensief. Na verloop van tijd zal het allemaal wel relaxter worden, hoop ik.